Het keuzebeding: een must om op een flexibele manier aan vermogensplanning te doen
Aangezien de fiscale wetgeving voortdurend aan wijzigingen onderhevig is, groeit de behoefte naar flexibele manieren om aan vermogensplanning te doen steeds meer. Wat is het keuzebeding en hoe kan het tegemoet komen aan deze verzuchting?
De ontstaansgeschiedenis van het keuzebeding
Het keuzebeding is gegroeid vanuit de praktijk van het verblijvingsbeding, ook wel bekend onder het adagium “langst leeft, al heeft”.
Deze techniek werd voornamelijk toegepast in een stelsel van gemeenschap van goederen. Door het verblijvingsbeding kwam het volledige gemeenschappelijk vermogen bij overlijden van de eerststervende automatisch in volle eigendom toe aan de langstlevende.
Het keuzebeding voorzag in een bredere bescherming dan wat de langstlevende normaliter volgens het wettelijk erfrecht toekomt. Echter is deze techniek fiscaal minder gunstig aangezien de langstlevend erfbelasting diende te betalen op al hetgeen hij of zij verkreeg boven de helft van de nalatenschap.
Reden waarom men op zoek is gegaan naar alternatieve manieren om in een maximale bescherming te voorzien voor de langstlevende. Het keuzebeding is het resultaat van deze zoektocht.
De werking van het keuzebeding
Wat maakt het keuzebeding nu zo aantrekkelijk in vergelijking met het verblijvingsbeding? Het keuzebeding biedt echtgenoten veel meer flexibiliteit aangezien het voorziet in een keuzemogelijkheid voor de langstlevende. Deze kan namelijk op moment van overlijden van de eerststervende beslissen welke goederen hij of zij naar zich toetrekt en welke goederen reeds zullen toekomen aan de nalatenschap. Alles is werkelijk nog mogelijk op datum van overlijden van de eerststervende.
De langstlevende kan dan ook een op maat gemaakte beslissing maken rekening houdend met de thans geldende fiscale wetgeving, de leeftijd van de kinderen, de financiële situatie enzovoort. Bovendien zijn er ontelbare keuzes die gemaakt kunnen worden. Zo kan de langstlevende beslissen om bepaalde goederen in volle eigendom dan wel in vruchtgebruik naar zich toe te trekken. In het geval dat de kinderen bijvoorbeeld nog minderjarig zijn, kan het interessant zijn om het keuzebeding in volle eigendom uit te oefenen.
Voormelde techniek is echter niet enkel interessant in het kader van een gemeenschap van goederen. Ook in een stelsel van scheiding van goederen kan deze techniek worden gehanteerd. Het is namelijk mogelijk om aan de zuivere scheiding van goederen een beperkte gemeenschap te koppelen, genaamd een “Toegevoegd Intern Gemeenschappelijk Vermogen”. Het verschil met een gemeenschapsstelsel is dat de echtgenoten zelf kiezen welke goederen hier deel van zullen uitmaken waardoor zij de controle behouden over de mate aan solidariteit.
Kortom, door een keuzebeding in te lassen in uw huwelijkscontract voorziet u voldoende flexibiliteit en bescherming voor de langstlevende partner waardoor het een aangewezen manier is om aan vermogensplanning te doen.
Indien u verdere vragen heeft in verband met het regelen van een maximale bescherming voor uw langstlevende partner, aarzel dan niet om contact op te nemen of een bericht achter te laten op onze website. Onze advocaten zullen u met hun deskundigheid genuanceerd en duidelijk adviseren.