Op 4 november 2025 lanceerde het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (beter gekend als het “FAVV”) de Food Hygiene Rating (FHR). Dit systeem kent aan B2C-inrichtingen zoals horecazaken, frituren, bakkers, slagers en detailhandel een beoordeling toe, variërend van “uitstekend” tot “te verbeteren”, gebaseerd op het resultaat van de meest recente controle. Belangrijk detail: alleen het resultaat wordt gepubliceerd, niet de inhoud van de controle zelf.
Hoewel meer transparantie en een verhoogd consumentenvertrouwen lovenswaardig zijn, roept dit systeem in de praktijk verschillende vragen op.
Heeft de controleur altijd gelijk tot aan de hercontrole?
De voornaamste bezorgdheid betreft het openbare karakter van de FHR. De resultaten worden publiek gemaakt, met een mogelijkheid om eventuele fouten te melden. Maar ondertussen blijft de consument geconfronteerd met mogelijk foutieve beoordelingen. Wat als er onvolkomenheden in de vaststellingen sluipen? Publiekelijk verweer lijkt niet mogelijk. FAVV-controleurs zijn tenslotte ook mensen, en vergissen is menselijk – precies waarom bezwaarprocedures bestaan.
En wat als een zaak direct na een controle corrigerende maatregelen neemt, maar maandenlang moet wachten op hercontrole vanwege overvolle agenda’s van controleurs? Blijft de ’te verbeteren’ score in tussentijd staan? Met andere woorden: zullen consumenten gedurende maanden onterecht denken dat een restaurant of voedingszaak niet “proper” is?
Misleiding van de consument?
In mediaberichten lezen we nu al: “Hoe proper is uw favoriete restaurant?” Dit is potentieel misleidend en stemt niet altijd overeen met wat het FAVV daadwerkelijk beoogt. Een FAVV-controle richt zich namelijk op meer aspecten dan alleen hygiëne, zoals infrastructuur en administratie. De beoordeling ’te verbeteren’ staat dus niet automatisch gelijk aan “niet proper”, maar ondertussen blijven klanten mogelijk wel weg – met alle financiële gevolgen van dien.
Voer voor juridische procedures?
Het staat buiten kijf dat het FAVV allerminst een tandeloze tijger is, en terecht: voedselveiligheid is essentieel. Als advocaten gespecialiseerd in voedselrecht beogen we geenszins onhygiënische toestanden te verdedigen, maar wel het noodzakelijke evenwicht tussen overheid en professionele ondernemers te waarborgen.
De slinger mag niet te ver doorslaan. Het kan niet de bedoeling zijn – en we vermoeden dat dit ook niet de intentie van het FAVV is – dat goede horecazaken door te brede labels of vertraagde hercontroles ten onrechte als ‘slecht’ worden gepercipieerd door de consument. Hopelijk hebben we ongelijk, maar we blijven dit in elk geval nauwlettend opvolgen.
