Haatmisdrijven

In december 2024 heeft de lokale politie van Antwerpen een campagne gelanceerd om slachtoffers van haatmisdrijven aan te moedigen aangifte te doen.

Momenteel wordt slechts in 20% van de gevallen aangifte gedaan, waardoor de meerderheid van deze misdrijven onopgemerkt blijft.

Via deze campagne wil de politie benadrukken dat ze elk haatmisdrijf ernstig neemt en dat aangifte doen zinvol is.

Hoewel de politie begrijpt dat er emotionele drempels kunnen zijn om aangifte te doen, benadrukt ze dat een melding een onderzoek start en verdere incidenten kan voorkomen.

Het doel is om in kaart te brengen waar haatmisdrijven in Antwerpen het vaakst voorkomen, zodat de politie gerichter kan optreden in de meest getroffen gebieden.

De politie investeert ook in de opleiding van haar medewerkers om deze zaken correct te behandelen.

De bestrijding van haatmisdrijven is duidelijk een prioriteit voor de politie.

Definitie


Wat is precies een haatmisdrijf? Het gaat om misdrijven die gepleegd worden met een discriminerende drijfveer of haatmotief.

Een misdrijf wordt beschouwd als een haatmisdrijf wanneer de dader handelt uit haat tegen een persoon vanwege diens:

  • zogenaamd ras,
  • huidskleur,
  • afkomst,
  • nationale of etnische afstamming,
  • nationaliteit,
  • geslacht,
  • zwangerschap,
  • bevalling,
  • het geven van borstvoeding,
  • medisch begeleide voortplanting,
  • ouderschap,
  • zogenaamde geslachtsverandering,
  • genderidentiteit,
  • genderexpressie,
  • seksekenmerken,
  • seksuele geaardheid,
  • burgerlijke staat,
  • geboorte,
  • leeftijd,
  • vermogen,
  • geloof of levensbeschouwing,
  • gezondheidstoestand,
  • handicap,
  • taal,
  • politieke overtuiging,
  • syndicale overtuiging,
  • fysieke of genetische eigenschap, of
  • sociale afkomst en positie.

Deze kenmerken hoeven niet daadwerkelijk aanwezig te zijn – het volstaat dat de dader veronderstelt dat ze aanwezig zijn.

Zo is er ook sprake van een haatmisdrijf als iemand wordt aangevallen omdat de dader denkt dat het slachtoffer homoseksueel is, ook al is dit niet zo.

De rechter kan een haatmotief vaststellen op basis van verschillende bewijselementen zoals getuigenverklaringen, camerabeelden, opschriften, berichten en e-mails.

Het haatmotief hoeft niet de enige drijfveer te zijn om tot een veroordeling te komen.

Ook wie wordt aangevallen vanwege een band met iemand die wordt gehaat om een van bovenstaande kenmerken, wordt beschouwd als slachtoffer van een haatmisdrijf.

Voorbeeld: een man die wordt aangevallen omdat zijn vrouw in het openbaar borstvoeding geeft aan hun kind, is ook slachtoffer van een haatmisdrijf.

Bestraffing


Omdat verschillende soorten misdrijven een haatmisdrijf kunnen vormen wanneer er een discriminerende drijfveer is, bestaat er geen enkele wetsbepaling die de strafmaat bepaalt.

Het wetboek bevat verschillende bepalingen die aangeven dat misdrijven zoals doodslag, slagen en verwondingen, en zedenmisdrijven zwaarder bestraft kunnen worden bij een haatmotief.

Zelfs wanneer de wet niet expliciet voorziet in een zwaardere straf voor een specifiek misdrijf met discriminerende drijfveer, kan de rechter hiermee rekening houden bij het bepalen van de strafmaat.


Ingeval u het slachtoffer bent geworden van een haatmisdrijf, kan u steeds terecht bij onze experten! Contacteer ons via info@bannister.be of via 03 369 28 00.