In de advocatuur wordt vaak gedacht dat rationele argumenten en juridische kennis de enige – al dan niet de belangrijkste –  troeven zijn. Naar mijn mening is dat een te simplistische benadering. Want hoewel die vaardigheden cruciaal zijn, mag je het sociale aspect van de zaak niet vergeten. Emotionele intelligentie lijkt misschien abstract maar is naar mijn mening minstens even belangrijk als dat eerste. Het is – of kan –  een krachtig instrument zijn, zowel in de rechtszaal als in het dagelijkse contact met cliënten en collega’s..

Als advocaat kom je constant in contact met verschillende mensen: je cliënt, de tegenpartij, de rechter, collega’s… Elk van hen heeft een andere manier van communiceren, en het is onze taak om aan te voelen wat er speelt, zowel emotioneel als inhoudelijk. Emotionele intelligentie draait om meer dan alleen empathie. Het gaat erom dat je begrijpt hoe je de boodschap overbrengt, hoe je mensen benadert en, nog belangrijker, hoe je een situatie de-escaleert als dat nodig is.

In de rechtszaal komt deze vaardigheid vaak naar voren. Je kan je dossier nog zo goed kennen, als je niet aanvoelt hoe je de rechter moet benaderen of hoe je de emoties in de zaal kan beheersen, dan verlies je een belangrijk deel van je kracht. Hetzelfde geldt voor cliënten: zij moeten niet alleen overtuigd worden van je juridische kennis, maar ook van het feit dat je hen begrijpt en dat ze zich gehoord voelen.

Ik merk persoonlijk dat vaak vrouwen beter zijn in het aanvoelen van deze sociale en emotionele aspecten. Maar eerlijk is eerlijk, het is niet zozeer een kwestie van geslacht, maar van ervaring en bewustzijn. Emotionele intelligentie is een vaardigheid die we allemaal kunnen ontwikkelen, en ik geloof dat het ons als advocaten sterker maakt.

Bij Bannister moedigen we onze advocaten aan om deze vaardigheden te ontwikkelen en te verfijnen. Het begint bij zelfbewustzijn: weten hoe je zelf reageert op stress en conflicten, en hoe je deze reacties kan beheersen.